Επείσακτον σημαίνει ‘’το αλλότριον, το ξένον, το εισαγόμενον.’’
Πρόκειται για όρο που συναντούμε κυρίως στα μετέπειτα του Χρυσάνθου θεωρητικά εγχειρίδια.
Ο όρος αυτός δημιουργήθηκε προκειμένου να εγκολπώσει ορισμένα από τα ‘’περίεργα’’ φαινόμενα της Μουσικής χωρίς όμως να τα εξηγήσει λεπτομερώς ακολουθώντας το σκεπτικό της σοφής μεταρρυθμίσεως που ήταν η απλούστευση και αποφόρτιση της Μουσικής θεωρίας από διάφορα στοιχεία προς χάριν της ταχύτερης διάδοσης του βασικού της κορμού.
Επείσακτα θεωρούνται τα μέλη που ενώ ανήκουν σε έναν ήχο, ψάλλονται με τη φθορά άλλου με ότι αυτό συνεπάγεται.
Αν αναζητήσουμε και ερευνήσουμε, θα βρούμε τις απαντήσεις στα διάφορα φαινόμενα της Μουσικής όπως και των λεγομένων επείσακτων μελών.
Δ.Κ.Π